بیست و دومین ماهگرد رستا
رستای ناز مامان و بابا 22 ماهگیت مبارک از اونجایی که من کماکان مامان گرفتاری هستم ، کوتاهی در نوشتن وبلاگت همچنان ادامه داره و بعید میدونم اصلاح بشم . الان که دارم صفحات این ماه رو روی سررسیدم ورق میزنم و میبینم ، وضع خیلی امیدوار کننده نیست. حافظه ام هم که تعطیل رسمی !!!! چاره ای نیست غیر از اکتفا به همین اندک! رستای ناز مامان و بابا توی ماه 22 از زندگی قشنگش، کارای قشنگی هم انجام داده . عروسکهاشو خوابونده و بهشون گفته بخوابید . چراغ اتاق رو هم خاموش کرده. البته دستش فقط به کلید برق توی هال میرسه فعلا!!! جالبه که حساسیت عجیبی داره به نور هال، بیشتر اوقات میره چراغ رو خاموش میکنه و نمیذاره ما هم چراغ...